Vegvisarar ropar høgt.
Vegvisaren
står berre stum
og peikar –
Høyrer ropet
utanfrå:
Dette er vegen
du skal gå!
Røyster frå alle leider:
Fylg meg!
Stanar og lyder.
Uvisse blir mine steg.
Høyrer røystene
innanfrå:
Kvar for seg lyt alle
leite upp vegen
dei må gå.
Men når eg trur
eg har funne
kjenner eg òg
ein brennande trong
til å rope
ut over hav og jord:
Dette er vegen, syster,
dette er vegen, bror!
Men vegvisaren
seier ingen ting.
Står berre stum og peikar.
Jan-Magnus Bruheim
Har du lyst på fleire smakebitar av alt det flotte som Jan-Magnus Bruheim har skrive?